
Dr. Cem TURAN yazdı...
Biz hem Anadolu’yuz hem de Rumeli.
Önce Alparslan ile aldık mührü, yurt eyledik Anadolu’yu. Ana oldu bize bu topraklar, doldu taştı, acısıyla tatlısıyla.
Sonra Rumeli dedi derviş babalar, mührün birini de oraya vurdu Gaziler, Dervişler, Alperenler… Türkeli olmuştu artık Rumeli. Bilen bildi…
Anadolu’dan Türkellerine… Düşman göz dikti her bir yere, içmek için kanını, sömürmek için her bir karesini…
Önce boğazlara dayandı demir yığını ateş kusan gemiler, ilk tokadı orada yedi düşman… “Çanakkale geçilmez” oldu adı. Aslında geçilmeyen topraktan çok, Türk’ün aziz ölmeyen Ruhu idi…
Hırsız içeride olunca kapı kilit tutmaz derler ya. Öyle de oldu. İstanbul işgale uğradı, Anadolu topraklarına dadandı düşman. Analar, bacılar en zor günlerini yaşıyordu. Kan olmuştu göz yaşları…
Kara bulutların haddi yoktu. Batıdan türeyen çakallar bir bir pay istiyordu güzelim Anadolu’dan…
Tüm ordular dağıtılmış, silahlarına el konulmuştu. Halk fakirdi. Üstelik savaşacak umudu bile yoktu.
Sonra biri çıktı karanlıkların ardından. Gök gözlerini kim bu topraklara kim zülüm getirmişse onlara çevirdi. Akıllıydı, cesurdu…
Bir eyledi Anadolu ve Rumelini. Türkün adı silenecekken mührü vuran o ruh ortaydı yeniden…
Gökgözlü durmadı. Pınar gibi taştı. Yıldırım gibi çaktı… Denize varıncaya kadar durmadan Taarruz etti. Bir tek düşman kalmayana kadar…
Yıldırımlar çakıyordu düşmanın tepesinde, son eri denize dökülene kadar düşmanın…
İsmi Mustafa idi. Kemal’di, sonra Atatürk oldu…
Nasıl mı oldu?
Anadolu’yu Türklere açan Alparslan ile oldu. Türk’ün adını dirilten Osman Gazi ile oldu. Rum ellerine adaleti götürmeye ant içen Orhan Gazi ile oldu. Denizlere hükmeden Çaka Bey, Barbaros ile oldu. Dünyaya nizam katan İstanbul’u fetheden Fatih ile oldu. Ser veririz sır vermeyiz, can veririz toprak vermeyiz diyen Kuşbaşı Eşrefler, Süleyman Asgariler ile oldu. Gavur gemilerden inip bir bir kan dökerken kurşun sıkan Hasan Tahsinler, Sütçü imamlar, Nene Hatunlar ile oldu. Dağdan inen zeybekler Yörük Ali Efe, Demirci Mehmet Efe, Gökçen Efeler ile oldu. Anasını bırakıp, ana vatanı için kan veren can veren yiğitler ile oldu.
15 günde 450 km yol kat eden yıldırımlar yaratan bir ordu ile oldu!
Şehitlerimizin aziz kanlarına sadığız, Gazilerimiz ahlarının da arkasındayız.
30 Ağustos Zafer Bayramı’mız kutlu olsun.
Ya olmasaydı?
Dr. Cem TURAN